Opis:

Mroczny elf, znany również jako drow, charakteryzuje się wyglądem, który odzwierciedla jego tajemnicze i mroczne dziedzictwo. Jego skóra ma zazwyczaj odcień głębokiego, ciemnego fioletu, szarości, a czasem hebanowej czerni, nadając mu niemal eteryczny wygląd, jakby był częścią cieni. W kontraście do jego ciemnej karnacji, włosy są zwykle śnieżnobiałe lub srebrne, gładko opadające na ramiona lub misternie splecione w ozdobne warkocze.

 

Jego oczy są intensywne i przenikliwe, często w jasnych odcieniach, takich jak czerwony, fioletowy, czy biały, co nadaje im magicznego blasku, zwłaszcza w ciemnościach. Te oczy mogą wydawać się zimne i nieprzyjazne, lecz w rzeczywistości kryją ogromną bystrość i przebiegłość.

 

Twarz mrocznego elfa jest ostra i symetryczna, z wysokimi kośćmi policzkowymi i wydatnymi łukami brwiowymi. Jego uszy są długie i spiczaste, podobnie jak u innych elfów, co podkreśla jego egzotyczne pochodzenie. Wyraz jego twarzy zwykle nosi subtelną maskę dystansu, a czasem wyraża pogardę lub chłodną obojętność.

 

Postura mrocznego elfa jest smukła, zwinna i pełna gracji, co odzwierciedla jego zdolności do szybkiego i cichego poruszania się. Jego ciało, choć delikatniejsze niż u ludzi czy orków, jest niezwykle wytrzymałe, a jego ruchy są precyzyjne i pełne elegancji.

 

Ubiór mrocznych elfów jest zazwyczaj stonowany i praktyczny, ale ozdobiony bogatymi detalami, które świadczą o ich wysokim statusie. Często noszą ciemne, aksamitne szaty lub skórzane pancerze, które są idealnie dopasowane do ich ciał, co pozwala im na swobodne i ciche poruszanie się w mroku. Biżuteria, często wykonana z metali szlachetnych i magicznych kryształów, dodaje im mistycznego uroku.

 

Mroczny elf, w całym swoim wyglądzie, emanuje zarówno pięknem, jak i niepokojącą aurą, będąc istotą, która łączy w sobie mrok, magię i nieuchwytną elegancję.

1. Skóra:
   • Ciemna, zazwyczaj o odcieniach głębokiego fioletu, szarości, czasem nawet hebanowej czerni, co daje mu tajemniczy i mroczny wygląd.
2. Włosy:
   • Białe, srebrne lub bardzo jasne, zazwyczaj proste i lśniące, często noszone luźno lub splecione w misterny warkocz.
3. Oczy:
   • Intensywne i przenikliwe, często w jasnych, magicznych kolorach, takich jak czerwony, fioletowy czy biały, z blaskiem, który wyróżnia je w ciemnościach.
4. Twarz:
   • Smukła, o ostrych i wyraźnie zarysowanych rysach, z wysokimi kośćmi policzkowymi, wydatnymi łukami brwiowymi i spiczastymi uszami.
5. Postura:
   • Zwinna, smukła i pełna gracji, ale przy tym silna i wytrzymała, z idealnie kontrolowanymi ruchami.
6. Ubiór:
   • Ciemne, eleganckie szaty lub skórzane pancerze, często ozdobione delikatnymi, magicznymi detalami. Biżuteria, najczęściej wykonana z metali szlachetnych, podkreśla ich status.

Charakter:

Mroczny elf to postać owiana mrokiem, której cechy osobowości odzwierciedlają zimną kalkulację, okrucieństwo i głęboko zakorzenioną pogardę dla innych.

1. Bezwzględność:
   • Mroczny elf o złym charakterze nie zna litości. Każda decyzja jest podejmowana z zimną kalkulacją, bez względu na cierpienie, które może wywołać u innych. Gotów jest poświęcić nawet bliskich, jeśli pomoże mu to osiągnąć własne cele.
2. Manipulacyjność:
   • Zły mroczny elf jest mistrzem manipulacji. Wykorzystuje innych jak pionki w swojej grze, nie zważając na ich los. Używa podstępu, kłamstw i intryg, by osiągać władzę i wpływy, często rozgrywając konflikty na swoją korzyść.
3. Okrucieństwo:
   • Czerpie satysfakcję z zadawania bólu innym, zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Tortury, upokorzenia i rozgrywanie wewnętrznych konfliktów to jego specjalność. Okrucieństwo jest dla niego formą kontroli, a strach to narzędzie, którym chętnie się posługuje.
4. Pycha:
   • Mroczny elf uważa się za lepszego od wszystkich innych ras, w tym nawet swoich pobratymców. Jego poczucie wyższości wynika z przekonania o własnej doskonałości – zarówno pod względem inteligencji, jak i umiejętności. Pogarda, jaką żywi wobec „niższych” istot, sprawia, że traktuje je jak narzędzia.
5. Mściwość:
   • Zły mroczny elf nie zapomina krzywd. Każda zdrada czy afront, nawet najmniejszy, zostaje w jego pamięci i czeka na zemstę, która często bywa przesadnie brutalna. Nie przebacza, a jego mściwość rozciąga się nawet na przyszłe pokolenia.
6. Ambicja:
   • Jest nieustannie napędzany pragnieniem zdobycia większej władzy, wpływów i bogactwa. Jego ambicje są nieograniczone, a każda przeszkoda na drodze do celu jest eliminowana z zimną precyzją.
7. Brak empatii:
   • Zdolność do współczucia jest mu obca. Nie rozumie słabości, jaką jest współczucie czy miłosierdzie, uważając je za objaw słabości. Działa tylko z myślą o własnym zysku, ignorując potrzeby innych.

Historia:

W pradawnych czasach, kiedy świat elfów był jeszcze jednością, a rasy żyły w względnej harmonii, narodziła się rasa, która z czasem miała odwrócić swoje oblicze ku mrokowi. Historia powstania mrocznych elfów, zwanych także drowami, jest owiana tajemnicą, a czas nieubłaganie zaciera szczegóły tego, co wydarzyło się w głębokiej przeszłości. Opowieść o ich pochodzeniu rozbrzmiewa w legendach, ale pozostaje niejasna, ukryta za mgłą wieków, w której granice między prawdą a mitem zacierają się.

Na początku, mroczne elfy były częścią większej wspólnoty elfów, znanych z piękna, harmonii z naturą i miłości do magii. Jednak z czasem, w sercach niektórych elfów zaczęła kiełkować nienawiść, a zazdrość i pragnienie dominacji nad innymi rasami zatruły ich dusze. Te elfy, które popadły w mrok, odrzuciły światło i harmonię, zwracając się ku ciemności.

Wygnane z powierzchni przez swoich pobratymców, którzy bali się ich coraz bardziej mrocznych praktyk, zbuntowane elfy schroniły się głęboko pod ziemią, w ciemnych jaskiniach i podziemnych miastach. Tam, w świecie pozbawionym światła słonecznego, ich ciała zaczęły się zmieniać. Skóra stała się ciemna, przybierając odcienie głębokiego fioletu, szarości, a nawet czerni, co miało im pomóc w ukrywaniu się w mrokach jaskiń. To fizyczne przeobrażenie stało się symbolem ich odcięcia od dawnego życia i odrzucenia więzi z resztą elfów.

Pod ziemią, mroczne elfy stworzyły swoje własne społeczeństwo, zbudowane na okrucieństwie, intrygach i bezwzględnej walce o władzę. Ich nowo odkryta nienawiść do innych ras zaczęła przejawiać się w traktowaniu ich jako gorszych, słabszych istot, stworzonych jedynie po to, by im służyć lub ginąć na ich rozkaz. W szczególności pogardzali swoimi elfickimi krewniakami z powierzchni, których uważali za naiwnych i słabych, zbyt zapatrzonych w światło i harmonię, by dostrzec prawdziwą siłę płynącą z mroku.

Mroczne elfy wierzyły, że tylko te rasy, które potrafią przetrwać w najtrudniejszych warunkach, są godne istnienia. Inne rasy – ludzie, krasnoludy, gnomy, a nawet powierzchniowi elfowie – były w ich oczach tylko narzędziami, które mogły służyć ich celom. Pogarda dla tych, którzy żyją na powierzchni, była fundamentem ich filozofii. Wierzyli, że ich pochodzenie z mroków jaskiń i zdolność do przetrwania w najbardziej wrogim środowisku czyni ich rasą wybraną, predestynowaną do władzy.

Przez wieki, mroczne elfy prowadziły tajne wojny, intrygi i najazdy na inne rasy, działając w cieniu, zgodnie ze swoją naturą. Ich mistrzostwo w magii, zwłaszcza czarnej magii i zaklęciach związanych z ciemnością, czyniło ich groźnymi przeciwnikami. Z czasem, ich nienawiść do świata na powierzchni tylko rosła, a ich skóra, symbolizująca mrok, w którym żyli, stała się znakiem ich odrzucenia światła i dążenia do absolutnej dominacji nad innymi rasami.

Tak powstała rasa mrocznych elfów – rasa pełna gniewu, pogardy i pragnienia władzy, której ciemna skóra i nieufne spojrzenia wciąż przypominają o głębokich jaskiniach, z których wyrośli. Ich nienawiść, pielęgnowana przez tysiąclecia, była jak trucizna, która wciąż płynie w ich krwi, sprawiając, że traktują inne rasy jako gorsze i słabe, nadające się jedynie do zniszczenia lub wykorzystania jako narzędzia ich ciemnych celów.

Historie mrocznych elfów opisują trzy kluczowe momenty w ich dziejach, które ukształtowały ich społeczeństwo oraz relacje z innymi rasami.

Powstanie pierwszego przywódcy – Królowa 

Pierwszy historyczny moment w dziejach mrocznych elfów miał miejsce, gdy podziemne społeczności drowów, pogrążone w chaosie po wygnaniu z powierzchni, znalazły swojego pierwszego przywódcę – Królową Zheranę. Była to elfka o niepohamowanej ambicji, która zjednoczyła rozproszone klany mrocznych elfów pod jednym sztandarem.

Zherana, wywodząca się z najstarszej arystokratycznej linii drowów, była mistrzynią magii ciemności i politycznej intrygi. Z pomocą swojej potężnej magii i brutalnych taktyk, w krótkim czasie objęła władzę nad podziemnymi miastami drowów. Jej zasada była oparta na strachu i sile – zabiła wielu przeciwników, a resztę zniewoliła swoimi umiejętnościami manipulacji.

Pod jej rządami powstało pierwsze wielkie miasto mrocznych elfów, Uk’lorth, ukryte głęboko pod ziemią. Zherana wierzyła, że ciemność daje jej i jej ludowi siłę, a słabości, takie jak współczucie i miłosierdzie, są dla innych ras. To pod jej przewodnictwem mroczne elfy zaczęły postrzegać siebie jako wyższą rasę, stworzoną do dominacji.

Wielki Podbój Zachodnich Podziemi – Rozszerzenie Imperium Drowów

Drugim kluczowym momentem w historii mrocznych elfów był „Wielki Podbój Zachodnich Podziemi”. To wydarzenie miało miejsce wiele wieków po panowaniu Zherany, gdy drowy rozwinęły swoje imperium pod ziemią. Z pomocą magii i wojennej strategii, mroczne elfy rozpoczęły ekspansję swoich terenów, podporządkowując sobie inne podziemne rasy, takie jak gnolle, gobliny i troglodyci.

Ich armie, dowodzone przez potężnych generałów i czarnoksiężników, zniszczyły wiele podziemnych fortec i miast, rozszerzając swoje wpływy w nieznane dotąd zakątki podziemi. W tym czasie mroczne elfy zbudowały olbrzymie podziemne tunele i drogi, łączące ich miasta. Ta sieć, zwana „Czarną Siecią”, stała się symbolem ich dominacji i siły.

Jednak podbój nie ograniczał się do podziemi – mroczne elfy coraz częściej zaczęły spoglądać na powierzchnię jako na miejsce, które można by wykorzystać. Pierwsze ataki na ludzkie osady miały miejsce podczas tej ekspansji, co doprowadziło do porwań ludzi i innych ras, którzy byli następnie wykorzystywani jako niewolnicy do pracy w podziemnych miastach drowów.

Porwania Ludzi na Niewolników – Era Ciemnych Łowców

Trzecim, kluczowym momentem w historii mrocznych elfów była tzw. „Era Ciemnych Łowców”. Mroczne elfy, z czasem odkryły, że ludzie, choć uważani za słabszych, są doskonałym źródłem niewolników. Z tego względu, w wielu miastach drowów zaczęły powstawać specjalne grupy łowców, znanych jako „Ciemni Łowcy”. Byli to wyszkoleni wojownicy, którzy nocą opuszczali podziemne miasta, by najeżdżać ludzkie osady, porywać mieszkańców i sprowadzać ich do podziemi jako niewolników.

Niewolnicy byli używani do pracy w kopalniach, budowie podziemnych miast oraz do wypełniania woli swoich drowich panów. Często stawali się także ofiarami rytuałów, składanymi w ofierze mrocznym bogom drowów. Mroczne elfy wykorzystywały ludzi bez litości, traktując ich nie jak istoty żyjące, ale jak narzędzia.

Era Ciemnych Łowców trwała wiele stuleci i doprowadziła do tego, że ludzie zaczęli opowiadać sobie przerażające historie o drowach, które w nocy przychodzą, by zabrać tych, którzy nie schronią się w cieniu ognisk. To właśnie te porwania i brutalność sprawiły, że mroczne elfy zyskały miano nie tylko tajemniczych, ale także śmiertelnie niebezpiecznych dla tych, którzy mieli nieszczęście znaleźć się na ich drodze.

Te trzy momenty – powstanie Królowej Zherany, Wielki Podbój i Era Ciemnych Łowców – ukształtowały mroczne elfy jako rasę bezwzględnych zdobywców, którzy kierowali się mrokiem i nienawiścią do innych ras. Przez te wydarzenia umocnili swoje przekonanie o własnej wyższości, jednocześnie siejąc strach w sercach tych, którzy mieli nieszczęście stanąć im na drodze.

Łowy w Cieniach

Cienie Zrodzone z Mroku: Narodziny Królowej Zherany